Re-integratiebureau

Ik had een HBO studie gevolgd op de HAN in NIjmegen. Nadat ik mijn studie had afgerond ging ik op zoek naar een leuke baan. Ik kon nergens aan de slag omdat elk bedrijf vroeg naar werkervaring. Nadat ik een aantal keren te geefs gesolliciteerd had kon ik eindelijk aan het werk bij een bedrijf in Arnhem. Ik ging in het begin elke dag met plezier naar mijn  werk toe en ik vond het werk dat ik moest doen in het begin ook super leuk. Na een aantal maanden had ik al een aardige band met mijn collega’s opgebouwd en konden we erg goed met elkaar overweg. Nadat ik een jaar bij het bedrijf had gewerkt kreeg ik een telefoontje dat mijn moeder was overleden. Na de begrafenis ging ik niet meer zoals voorheen met plezier naar mijn werk toe. Elke dag zag ik er steeds iets meer tegenop om het bed uit te gaan en onderweg te moeten naar mijn werk. Ik zat er steeds meer aan te denken om een re-integratiebureau te benaderen.

Gesprek met mijn werkgever

Na een aantal weken besloot ik om het er met een van mijn collega’s over te hebben. Ik kwam namelijk ook vaak niet opdagen en mijn collega raden aan om in gesprek te gaan met mijn werkgever. Mijn werkgever stelde voor om een re-integratiebureau te benaderen zodat ik weer met plezier naar mijn werk zou gaan en het verzuim minder zou worden. Nadat ik op gesprek ben geweest bij het re-integratiebureau zag ik het weer iets positiever in.